W ten sposób ogólnie określa się bóle tego odcinka kręgosłupa. Na ogół one nie promieniują i nie wywołują neurologicznych ubytków. Przyczyny schorzenia to najczęściej: blokady, zmiany zwyrodnieniowe, zmiany urazowe i pourazowe, kręgozmyk ku przodowi, przewlekłe zapalenia wielostawowe. Bóle krzyża mogą wynikać z uszkodzeń nerwów, kości, mięśni, stawów lub narządów wewnętrznych. Powstają wskutek podrażnienia czułych bólowo włókien przy korzeniach nerwów albo samych nerwów. Niekiedy przyczyną są chore narządy tj. wątroba, nerki, pęcherz moczowy, prostata i inne.

 

Ból powstaje w mięśniu albo pochodzi od kręgosłupa. Receptory bólowe znajdują się też w wiązadłach kręgosłupa. Zmiany zwyrodnieniowe zaburzają działanie systemu dotychczas zgranych ze sobą segmentów ruchowych. Przeciążenie wiązadeł i stawów kręgosłupa powoduje, że zwiększa się napięcie mięśni pleców, próbujących przeciwdziałać nadmiernej ruchomości całej konstrukcji. Choroba rozwija się w typowej kolejności: początkowo występują ostre bóle, następnie włókna nerwowe zostają tak uszkodzone, że dochodzi do zaburzeń czucia, aż wreszcie następują niedowłady.