Jest to schorzenie będące wynikiem powtarzalnych urazów związanych z uciskiem na kaletkę – głównie przez ścięgno mięśnia nadgrzebieniowego. Proces degeneracji trwa często tygodnie, a nawet miesiące. Stan zapalny prowadzi do obrzęku kaletki, a co później do zespołu ciasnoty podbarkowej. Kaletka podbarkowa jest odpowiedzialna za zmniejszenie tarcia między ścięgnem mięśnia, a podłożem kostnym. Oddziela ścięgno mięśnia nadgrzebieniowego od znajdujących się w pobliżu: wyrostka barkowego, wyrostka kruczego, mięśnia naramiennego i więzadła kruczo-ramiennego.

Rozpoznanie odbywa się na podstawie dokładnie przeprowadzonego wywiadu z pacjentem i wykonaniu badania USG.

 

Objawy

• bolesność palpacyjna,
• zaczerwienienie i obrzęk,
• ból wzdłuż przedniej oraz bocznej strony ramienia skutkujący osłabieniem i sztywnością mięśniową,
• problemy z unoszeniem ramienia powyżej 90 stopni, co utrudnia przede wszystkim takie czynności jak mycie głowy pod prysznicem czy czesanie.

 

Leczenie

Leczenie zachowawcze obejmuje:

• odciążenie kończyny,
• okłady z lodu,
• farmakoterapię, ograniczającą stan zapalny i zmniejszającą dolegliwości bólowe,
• zabiegi fizykoterapeutyczne (krioterapia, pole magnetyczne, ultradźwięki czy laser).

 

Po fazie ostrej wprowadza się ćwiczenia mające na celu wzmocnienie i uelastycznienie tkanek w okolicy barku, a także przywrócenie pełnego zakresu ruchu. Wdraża się także ćwiczenia poprawiające stabilizację stawu, czucie głębokie oraz kontrolę nerwowo-mięśniową. Proces usprawniania uzupełnia terapia manualna oraz masaż tkanek głębokich.

W przypadku nieskuteczności postępowania zachowawczego lub częstych nawrotów dolegliwości, należy rozważyć leczenie chirurgiczne. Może ono polegać na rekonstrukcji uszkodzonego ścięgna, usunięciu kaletki lub uwolnieniu stawu od zrostów.