Głowa kości ramiennej jest na ogół większa niż panewka i otacza ją pierścień tkanki włóknistej (obrąbek panewki), który stabilizuje stawu. Obrąbek zwiększa głębokość panewki tak, by głowa kości ramiennej była do niej lepiej dopasowana. Dodatkowo, służy jako punkt przyczepu więzadeł.

Czynniki ryzyka, jakie wywołują to schorzenie to urazy i powtarzalne ruchy ramienia typu:

• upadek na wyprostowane ramię,
• bezpośrednie uderzenie w bark,
• nagłe szarpnięcie np. podnosząc ciężki przedmiotu,
• nagłe sięgnięcie rękami ponad głowę,
• powtarzalne wykonywanie rzutów lub podnoszenie ciężarów (sportowcy).

 

Przerwanie może być zlokalizowane powyżej lub poniżej środka panewki.

Uszkodzenie typu SLAP (Superior Labrum Anterior to Posterior) jest przerwaniem obrąbka powyżej środkowej części panewki, może ono także dotyczyć ścięgna mięśnia dwugłowego.

Uszkodzenia typu Bankarta jest uszkodzeniem obrąbka poniżej środkowej części panewki, które obejmuje też dolne więzadło panewkowo-ramienne.

Przerwanie obrąbka stawowego najczęściej współistnieje ze zwichnięciem lub podwichnięciem barku.

Diagnoza polega na sprawdzeniu zakresu ruchomości, stabilności i bolesności. Zleca się wykonanie zdjęcia rentgenowskiego, czasem tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego. Ostateczna diagnoza zostanie postawiona w oparciu o zabieg artroskopii.

 

Objawy

• ból podczas wykonywania czynności z rękami uniesionymi ponad głowę,
• uczucie chwytania, blokowania, trzaskania, zgrzytania,
• rzadziej ból nocny lub ból podczas codziennych czynności,
• uczucie niestabilności w stawie ramiennym,
• ograniczony zakres ruchów,
• utrata siły.

 

Leczenie

Do czasu postawienia ostatecznej diagnozy, przepisywane są leki przeciwzapalne i zalecany odpoczynek. Może wdrożyć ćwiczenia rehabilitacyjne, wzmacniające mięśnie stożka rotatorów. Jeżeli metody leczenia zachowawczego okażą się niewystarczające, lekarz może zalecić zabieg artroskopowy. Po zabiegu operacyjnym konieczne jest noszenie temblaku przez 3-4 tygodnie. Wskazane są lekkie bierne ćwiczenia, o zakresie ruchu, który nie sprawia bólu. Po około miesiącu można wykonywać ćwiczenia zwiększające zakres ruchów i elastyczność mięśni oraz stopniowe wzmacnianie bicepsa. Pełny powrót do zdrowia może potrwać 3-4 miesiące.