Ślizg zachodzący między łopatką, a klatką piersiową stanowi istotną składową całego zakresu ruchu kończyny górnej, a zwłaszcza podczas ruchu uniesienia ramienia do góry. Mięśnie tej okolicy spełniają dwie funkcje – stabilizacyjna i ruchowa. Zaburzenie którejkolwiek z nich powoduje problem.

Zaburzenia równowagi mięśniowej połączenia łopatkowo-klatkowego mają różny przebieg i podłoże:

• ból obręczy kończyny górnej i stawu ramienno-łopatkowego – w wyniku urazu lub innej dolegliwości, w przebiegu której dochodzi do zahamowania części funkcji mięśniowej i wzrostu napięcia obronnego
• unieruchomienie – po pewnym czasie dochodzi do adaptacji mięśniowej w pozycji unieruchomienia, co zmienia wzorzec ruchowy
• przeciążenia zawodowe, sportowe – długotrwale powtarzane czynności jak rzuty, czy nawet używanie myszki komputerowej, może doprowadzić do asymetrii mięśniowej lub wprowadzić nadmierne napięcia pewnych grup mięśniowych
• wady postawy – nieprawidłowe ustawienie kręgosłupa automatycznie przemieszcza łopatki, powodując zmianę toru ich pracy.

 

Początkowo sama dyskinezja nie powoduje dolegliwości bólowych, ale z czasem może doprowadzać do niestabilności w obrębie stawu ramienno-łopatkowego (zwłaszcza u sportowców i pracujących fizycznie), jak również do konfliktu podbarkowego. Obydwie te patologie cechują się między innymi bólem. Wczesne wyłapanie objawów jest elementem profilaktyki powstawania wspomnianych patologii. Podczas badania klinicznego szczególną uwagę trzeba zwrócić na dokładną analizę ruchu całej obręczy z akcentem na połączenie klatkowo-piersiowe.