Zapalenie to wywołane jest infekcją, najczęściej krwiopochodną. Dochodzi do zapalenia tkanki kostnej trzonu kręgowego. Niekiedy zapalenie jest pooperacyjne. Najczęstsza lokalizacja to odcinek lędźwiowy, najrzadziej schorzenie obejmuje odcinek piersiowy. Najczęściej występuje w wieku dziecięcym, potem wśród dorosłych ok. 50 r. ż. Bardziej narażeni są chorzy z obniżoną odpornością i chorobami przewlekłymi oraz leczeni glikokortykosteroidami, problem ten może również wystąpić u chorych z chorobami reumatologicznymi.

Pochodzenie infekcji:

• zapalenie dróg moczowych,
• zapalenie płuc.

 

Objawy

Obserwuje się problemy z rozpoznaniem ze względu na podstępny przebieg, bez jawnej przyczyny, narastający ból, miejscowa tkliwość, usztywnienie segmentu z obroną mięśniową, objawy ogólne jak gorączka, dreszcze. W przypadkach przewlekłych, gdzie doszło do rozprzestrzenienia infekcji pojawiają się objawy neurologiczne: osłabienie kończyn dolnych, zaburzenia czucia. U pacjentów pooperacyjnych rzadziej zauważa się zaburzenia neurologiczne, bo rozpoznanie jest wczesne. U dzieci objawy są ostre i nasilone: niechęć do chodzenia, gorączka, tkliwość palpacyjna, rozdrażnienie.

Zapalenie rozpoznawane jest przez RTG, tomografię komputerową, rezonans magnetyczny, scyntygrafię. Czasem potrzebne bywa badanie inwazyjne, to jest biopsja igłowa lub otwarta z badaniem histologicznym i bakteriologicznym pobranego materiału.

 

Leczenie

Zachowawcze:

• antybiotyki według posiewu lub szerokospektralne dożylnie przez 6-8 tygodni,
• unieruchomienie na ok. 2 tyg. wstępnej fazy leczenia (leżenie i zaopatrzenie ortopedyczne),
• leki przeciwbólowe,
• doleczanie w gorsecie ok. 3 miesięcy, by ułatwić stabilny zrost kostny będący zejściem procesu zapalnego

Operacja jest wskazana w przypadkach deficytu neurologicznego, konieczności ewakuacji ropnia, potwierdzenia rozpoznania, braku poprawy w trakcie antybiotykoterapii. Wykonuje się oczyszczenie ogniska zapalnego i stabilizację segmentów.