Rozcięgno podeszwowe jest włóknistą strukturą umieszczoną po stronie podeszwowej stopy. Przyczepia się ono do guza piętowego i do podstawy paliczka palców. Łączy końce sklepienia podłużnego. Jest statyczną podporą podłużnego łuku stopy. Zapalenie rozcięgna podeszwowego jest stanem zapalnym tkanek, które otaczają rozcięgno i okolice jego przyczepu bliższego na guzie piętowym. Często występuje  u biegaczy, osób otyłych i pracujących stale w pozycji stojącej. Czynnikami ryzyka są także wady stopy (stopa wydrążona, pronacyjna, płasko-koślawa), asymetria długości kończyn dolnych, nadmierne napięcie mięśnia brzuchatego łydki, przykurcz ścięgna Achillesa, reumatoidalne zapalenie stawów a nawet źle dobrane obuwie czy ćwiczenia.

Zapalenie rozcięgna podeszwowego dotyczy osób w średnim wieku i raczej kobiet. Schorzenie pojawia się u około 10% populacji. Diagnozę stawia się w oparciu o badanie palpacyjne guza piętowego i badanie obrazowe RTG lub USG.

 

Objawy

• ból od strony podeszwowej stopy, w okolicy guza piętowego po stronie przyśrodkowej,
• dolegliwości bólowe stopy nasilają się rano, a w trakcie dnia ustępują,
• ból może pojawić się też po długim siedzeniu lub leżeniu, kiedy bolesne są pierwsze postawione kroki, przypominające stanięcie na gwoździu.

 

Leczenie

Czas leczenia zależy od rozległości zapalenia i objawów towarzyszących. Na początku jest to leczenie zachowawcze, na które składa się:

• farmakoterapia przeciwbólowa i przeciwzapalna
• zaopatrzenie ortopedyczne (wkładki, ortezy, obuwie z miękką podeszwą)
• fizjoterapia (terapia manualna, ultradźwięki, laser, jonoforeza, kinesiotaping, analiza i poprawa techniki chodu).

 

W przypadkach opornych na powyższe leczenie stosuje się iniekcje sterydowe. Mają dobre działanie w leczeniu bólu lecz nie likwidują przyczyny powstawania dolegliwości. Ponadto wielokrotne stosowanie sterydu może osłabić tkankę i w konsekwencji doprowadzić do jej uszkodzenia.